Klantverhaal Edward Baudoin

Wie Edward een balletje ziet slaan op de golfbaan, denkt daar waarschijnlijk niet verder over na. Toch is soepel bewegen voor hem verre van vanzelfsprekend en zat hij zelfs 12 jaar in een rolstoel. Edward vertelt over zijn gevecht tegen artrose en zenuwpijn. “Ik wil dat mensen aan mijn manier van lopen niet kunnen zien dat ik een orthese heb.”

“Mijn beugel is een symbool van kracht, niet van beperking”

Dat revalideren vraagt om een lange adem, bewijst Edwards verhaal. Ruim 28 jaar geleden kreeg de tennisser last van zijn knie. Na een aantal kijkoperaties en MRI’s volgde de diagnose artrose. “Ik had nauwelijks nog kraakbeen in mijn knie.” Maar er bleek meer aan de hand en nadat de verdoving van de laatste kijkoperatie was uitgewerkt, vloog Edward tegen het plafond van de pijn. De zenuwpijn was het gevolg van CRPS (Complex Regionaal Pijnsyndroom) en bleek chronisch. “Door de operaties waren de zenuwen in mijn knie beschadigd. Als iets mijn knie aanraakte, was de pijn nog intenser. Ik sliep met bananendozen onder mijn dekbed om de deken van mijn been af te houden.”

Elke dag grenzen verleggen

Edward zat 12 jaar in een rolstoel en werkte keihard aan zijn revalidatie. “Uiteindelijk kon ik via mijn maatschappelijk werkster terecht bij Adelante. Na een aantal jaren revalideren kwam het idee om te kijken of een orthese me zou kunnen helpen. Ik wilde graag kunnen golfen, maar dan wel zonder rolstoel of krukken. Zo kwam ik in contact met Frank Theunissen van Ortho-technics.” Edward begon te trainen met een beugel op de loopband. “Na twee minuten liep ik mijn huid al kapot, maar hoe meer ik oefende, hoe beter het ging. Na anderhalf jaar liep ik langs de muur op de gang en uiteindelijk kon ik naar buiten. Elke keer iets verder, iets langer en die grens continu verleggen.”

De juiste orthopedische hulpmiddelen

Bij de continue zoektocht naar de volgende stip op de horizon, is een goede relatie met je orthopedisch technoloog onontbeerlijk, ontdekte Edward. “Mijn eerste orthese had een vast scharnier. Dat was ook nodig om mijn knie te ontlasten, maar het had wel gevolgen voor mijn manier van bewegen. Tijdens het lopen kon ik mijn knie niet buigen en kreeg ik veel last van mijn onderrug, schouders en nek. Mijn lichaam moest mijn stijve been compenseren. Bovendien was het mijn doel dat mensen aan mijn manier van lopen niet kunnen zien dat ik een orthese heb. Frank luisterde echt naar me en keek wat de beste oplossing was voor mijn uitdagingen. Zo kwamen we uit bij een beugel met scharnier. Dat geeft een natuurlijker manier van lopen. Dat betekende wel dat ik moest trainen om mijn been 15 graden te kunnen buigen, maar toen ging er ook echt een wereld voor me open.”

Lopen zoals ieder ander

Edward kreeg een elektrisch scharnier met een accu, waarbij het scharnier even ontgrendelt bij het maken van een stap. Dat werkte echter zo goed, dat Edward de accu binnen een half uur leegliep. En hoewel hij ook testpersoon werd voor een orthese met een hydraulisch scharnier, doet zijn huidige beugel het zonder hydraulische of elektrisch ondersteuning. “Dat heeft te maken met de vooruitgang die ik door de verschillende beugels heb gemaakt en doordat ik ontdekt heb welke oplossing voor mij werkte. Ik merkte dat ik die vergrendeling eigenlijk niet nodig heb en wil ook niet te veel gebonden zijn aan technologie.

Het belang van een goede orthopedisch technoloog

Hoe belangrijk zijn orthese ook is, volgens Edward is zijn relatie met Frank zeker net zo belangrijk. “Frank en zijn team staan echt altijd voor me klaar en daar ben ik heel blij mee. Zo brak een onderdeeltje van mijn voetplaat vaak af door mijn intensieve gebruik. In het begin vaak om de 2 weken. Als ik Frank dan belde, kon ik langskomen en dan werd het meteen verholpen. Dat is zeker niet gangbaar, maar daar ben ik hem en de medewerkers van Ortho-technics wel enorm dankbaar voor. Zij zijn het die mij mobiel houden en zorgen dat ik kan bewegen en lekker naar buiten kan gaan.”

Want hoewel een motorongeluk in 2015 zorgde voor een terugslag, is Edward zoveel mogelijk buiten te vinden. “Naast golfen helpt yoga en natuurlijk wandelen. Tegenwoordig neem ik mijn camera mee, dan leer je echt anders kijken naar je omgeving. Rusten? Ja natuurlijk, dat hoort er ook bij, maar dan vooral op zondag.”